De Eerste Zoroastrische Concilie van Persepolis; een religieuze revolutie die de Parthische samenleving herstructureerde en de weg vrijmaakte voor een nieuwe religieuze orde.

Het tweede eeuws na Christus was een tijdperk van grote verandering in het oude Perzië. De macht van de Parthische dynastie stond op haar hoogtepunt, terwijl hun rijk strekte zich uit van Anatolië tot aan Noord-India. Te midden van deze periode van expansie en economische bloei, braken binnen de religieuze sfeer van Perzië aanzienlijke verschuivingen aan. De traditionele Perzische goden werden langzaam maar zeker terzijde geschoven door een nieuwe religieuze kracht: het Zoroastrisme.

Het Zoroastrisme, gebaseerd op de leer van de profeet Zarathustra (Zoroaster), kende toen al een sterke groei in Perzië. De filosofie benadrukte de strijd tussen goed en kwaad, vertegenwoordigd door respectievelijk Ahura Mazda (de goede god) en Angra Mainyu (de duivel). De nadruk op ethisch handelen, reinheid en het geloof in één god maakte het Zoroastrisme aantrekkelijk voor veel Perzen die zich steeds meer distantieerden van de polytheïstische tradities.

Deze religieuze verschuivingen bereikten een cruciaal keerpunt met de Eerste Zoroastrische Concilie van Persepolis, een historische gebeurtenis die in de eerste helft van de tweede eeuw na Christus plaatsvond. Dit concilie, bijeengeroepen door een groep invloedrijke Zoroastrische priesters, markeerde een belangrijke stap in de consolidatie en institutionalisering van het Zoroastrisme.

De precieze details over de Concilie zijn helaas verloren gegaan in de mist van de tijd. Er bestaan geen primaire bronnen die een gedetailleerd verslag geven van de vergadering. Historici moeten zich baseren op latere geschriften en archeologische vondsten om de gebeurtenissen van de concilie te reconstrueren.

Desalniettemin wordt aangenomen dat de Eerste Zoroastrische Concilie van Persepolis een aantal belangrijke beslissingen nam die het gezicht van het Zoroastrisme voorgoed veranderden:

• Standardizing: De concilie stelde waarschijnlijk een uniforme interpretatie van de Zoroastrische geschriften vast, waarmee interne debatten over doctrine en dogma werden geminimaliseerd.
• Hiërarchie: Een formele hiërarchie binnen de priesterlijke klasse werd gevestigd, met hogepriesters die leiding gaven aan lagere geestelijken. Dit systeem zorgde voor meer structuur en controle binnen de religie.
• Tempels & Ritualen:

De concilie bepaalde waarschijnlijk richtlijnen voor de bouw van Zoroastrische tempels (Fire Temples) en de uitvoering van heilige rituelen, zoals het offeren van vuur aan Ahura Mazda.

De gevolgen van de Eerste Zoroastrische Concilie waren verstrekkend:

Het Zoroastrisme werd na de concilie de dominante religie in het Parthische rijk en bleef eeuwenlang een belangrijke kracht in Perzië, zelfs nadat de Islam zich had verspreid.

De Eerste Zoroastrische Concilie van Persepolis dient dan ook te worden gezien als een cruciale gebeurtenis in de geschiedenis van Iran. Het markeerde niet alleen de institutionalisering van het Zoroastrisme, maar legde ook de grondslag voor een nieuwe religieuze en sociale orde in het oude Perzië.